Maak kennis met Hugo,
van Pijn-in-beweging
Hugo ben je in Keizersberg beslist al tegen gekomen. Je ziet hem wel eens rondlopen in de gangen of in het park, in sportoutfit – al dan niet in korte broek – met een petje op zijn hoofd, de klep naar achteren. Hugo is één van de medewerkers van Pijn-in-beweging, de pijnpraktijk waarvan Els (Van den Noortgate) de bezielster is. Ik ontmoet Hugo in zijn praktijkruimte op het gelijkvloers in de Annex. Wat doet Hugo precies? Waarom doet hij wat hij doet? En welke rol speelt Keizersberg daarin?
Van vele markten thuis
‘Eigenlijk’, gaat Hugo van start, ‘ben ik IT-consultant. Ik ben industrieel ingenieur van opleiding en het leeuwenaandeel van mijn professionele bezig-zijn speelt zich af in de bedrijfswereld. Maar daarnaast ben ik dus ook bewegingscoach (wandelen en lopen) bij Pijn-in-beweging én geef ik cello les aan een muziekschool. Ja, ik doe een beetje van alles’, lacht Hugo. ‘Muziek is altijd al mijn ding geweest’, gaat hij verder, ‘ik was er altijd al op freelance basis mee bezig. Bewegingscoach ben ik geworden na een burn-out. Om die aan te pakken en te boven te komen, besloot ik ooit zelf running-therapie te volgen. Ik ontdekte daar het belang van de balans tussen lichaam en geest én mijn natuurlijke talenten als bewegingscoach en besliste toen om zelf ook looptherapie te gaan geven. Ik ben geen kinesist, maar vormde me wel in de Somato-psycho-pedagogie en Perceptieve coaching (basisprincipes van de fasciatherapie. Ik ben daarnaast stress- en burn-out-coach en volgde de opleiding van de Tibetaanse vijf-elementen-praxis (die o.a. dynamische yoga-oefeningen en meditatie omvat).
Eenzelfde basisfilosofie
Nu zou je kunnen denken dat Hugo’s professionele leven erg versplinterd is, maar niets is minder waar. ‘In alles wat ik doe, vertrek ik van eenzelfde basisfilosofie, van eenzelfde set overtuigingen’, zegt Hugo. ‘In mijn verschillende professionele contexten doe ik dus eigenlijk hetzelfde.’ Waarover hebben we het dan? – vraag ik Hugo. Wat houdt die basisinspiratie in?
‘Doorheen de jaren’, stelt Hugo, ‘ben ik meer en meer gaan beseffen dat het eigen welzijn enorm belangrijk is om goed te functioneren en productief te zijn – het gaat hier dan om het welzijn zowel op het mentale als het fysieke vlak. Ik geloof in de eenheid van lichaam en geest. Het lichaam speelt voor het mentale welzijn een cruciale rol. Als mensen zich letterlijk goed voelen in hun vel, kunnen ze op hun best functioneren. Waarneming van het lichaam, een ontspannen en observerend gevoel creëren is daarbij van kapitaal belang. Uit ontspanning ontstaat immers motivatie. Als iets jou opgelegd wordt, is het een opdracht; als je iets in ontspanning kan doen, heb je er vanzelf zin in om je aan de actie te zetten. Om dit te bekomen werk ik in elke context aan de balans tussen lichaam en geest. Vanuit die balans ontstaat motivatie om te bewegen en optimaal te functioneren.’
‘Die aandacht voor het lichaam neem ik mee in al mijn werkcontexten’, gaat Hugo verder. Bij de looptherapie is dat vanzelfsprekend (zie verder), maar ook in mijn cellolessen heb ik er aandacht voor. Cello spelen is nogal belastend voor de rug en de pols. Door een goeie lichaamshouding aan te nemen, kan je die belasting enorm reduceren. Vanuit de lichaamswaarneming waar ik het voortdurend over heb zijn vele technieken makkelijker en natuurlijker aan te leren én ga je tegelijk beter strijken’, weet Hugo. ‘Hetzelfde geldt op kantoor. Mensen functioneren beter op kantoor door hen inzicht te geven in hoe de houding van het lichaam en stress gerelateerd zijn. Stress kan je reduceren door een betere houding van het lichaam. In mijn job in de bedrijfswereld kan ik die accenten dus ook aanreiken. Ik kan daar ook bewustzijn bijbrengen over het lichaam als communicatievehikel. Dat wordt namelijk enorm onderschat. Ik probeer daar in mijn eigen functioneren enorm op te letten. Ik probeer ervoor te zorgen dat ik zelf altijd in balans ben wanneer ik bijvoorbeeld een teamvergadering begeleid; ik neem een goeie lichaamshouding aan omdat ik weet dat je daardoor ook fysiek iets uitstraalt naast het verbale. Mensen kunnen daardoor beter samen werken. Ik krijg dat trouwens ook als feedback. “Dit was weer een stresserende vergadering”, hoor ik dan, “maar jij kon toch rustig blijven en ons daardoor de juiste tips geven”. Fijn, toch, wanneer je dat voor mensen kan betekenen.’
Looptherapie op Keizersberg
‘Vanuit het geloof dat mensen op hun best functioneren als ze zich goed in hun vel voelen, wil ik mensen uit hun hoofd en bij hun lichaam brengen’, herhaalt Hugo nog eens. ‘Het hoofddoel van de looptherapie is mensen helpen om daar, binnen de mogelijkheden die ze hebben (qua tijd, lichaamsconditie of pijnbeleving,) hun weg in te vinden.’
‘Concreet’, gaat hij verder, ‘ga ik in de running-therapie lopen of wandelen met cliënten. Looptechnisch gezien probeer ik hen de wijze waarop ze bewegen, wandelen of lopen te laten (her)ontdekken zodat ze die kunnen verbeteren in functie van wat ze kunnen. Daarnaast probeer ik mensen ertoe te inspireren dat ze beweging meer integreren in hun dagelijks leven. Zoals eerder al gezegd, speelt ontspanning daarbij een belangrijke rol. In plaats van vanuit cognitietraining bewegen op te leggen, werk ik vanuit het goed voelen van het lichaam. Als er ontspanning ontstaat bij het bewegen, slaat het lichaam die herinnering op en die herinnering zorgt ervoor dat je een volgende keer vanuit jezelf (en niet vanuit verplichting) goesting krijgt om te bewegen. Soms hebben mensen graag dat ik daarrond een programma met oefeningen opstel; anderen verkiezen een meer vrijblijvende aanpak.’
‘Keizersberg speelt daarbij een faciliterende rol’, vertelt Hugo. ‘Het gebouw voelt als een oase van rust tussen de ring en de autostrade. Die rust pikken we op in de oefeningen. De omliggende natuur doet haar duit in het zakje. Het is zo wie zo fijn dat we het gebouw maar buiten te stappen hebben om in het groen van het park te kunnen bewegen’, stelt Hugo. ‘Maar meer nog dan dat kan ik de natuur gebruiken als didactisch hulpmiddel. Wanneer ik bijvoorbeeld iets wil zeggen over een goeie lichaamshouding, heb ik maar te verwijzen naar de fiere houding van de sequoia’s in het park rond Keizersberg. Dat de vaart en Wilsele-dorp zo dichtbij is, is een bijkomende surplus. Zo kan ik meteen heuveltraining geven’, besluit Hugo.
‘Ik ben blij dat ik via Els op Keizersberg ben terecht gekomen’, rondt Hugo af. ‘Een mens voelt zich hier helemaal welkom. De sfeer is hier heel gemoedelijk; er zijn goeie contacten met de mensen van het team van Keizersberg en met de monniken; en met de mensen die hier werken heb je geregeld een inspirerende babbel. Wat een luxe om hier te zitten en niet in één of andere cleane kinesistenpraktijk!’
Wil je graag meer info over de running-therapie van Hugo of over de pijnpraktijk in zijn geheel, kijk dan even op www.pijninbeweging.be. Via de nieuwsbrief kondigen we geregeld info- of oefenmomenten aan. Wanneer je zelf effectief aan de slag wil, kan je alvast terecht in Hugo’s loopgroep op vrijdagavond om 19u in het Sportkot in Leuven. En mogelijkerwijs gaan we in de loop van de komende maanden van start met een eigen loopgroepje van Keizersberg. Je hoort er hier meer van als het zover zou zijn.